vrijdag 29 juli 2011

Reclamepraat door Roger Sterling


Roger Sterling... Alleen followers van de tv-serie Mad Men weten over wie ik het heb als ik die naam noem. Dus voor de non-followers volgt hier een korte twee zinnen bio: Roger Sterling is mede-eigenaar van het New Yorkse reclamebureau Sterling Cooper. Maar Roger Sterling is vooral sexist (maar welke man is dat niet in die serie?) en een echtgenoot die zijn vrouw chronisch bedriegt (maar welke man doet dat niet in die serie?).

Kortom Roger Sterling is een 'foute man'. En nu komt het: toch mag ik hem. Misschien komt dat omdat die slechte kant van hem wordt goed gemaakt door zijn levensinstelling: hij geniet met volle whiskey-teugen van het leven, heeft humor en doet zich niet anders voor dan hij is. Welke situatie zich ook voordoet: Roger Sterling blijft schaamteloos zichzelf.

Zijn humor komt vooral tot uiting in de typische Roger Sterling one-liners. Een aantal van deze bijzondere uitspraken zijn verzameld in het boekje 'Reclame Praat'. Ze zijn niet allemaal even sterk maar de highlights blijven hilarisch.


Reclamepraat - Roger Sterling

zondag 24 juli 2011

Het kleine boek van de Beatles


Het kleine boek van de Beatles is een prachtige strip-biografie van de Franse tekenaar Hervé Bourhis. Het boek vertelt niet alleen de geschiedenis van de groep maar gaat ook in op de solo-carrieres van John, Paul, George en Ringo na het uiteenvallen van de band.
Bourhis heeft een leuke tekenstijl en een beetje Beatles-kenner herkent de meeste plaatjes van bestaande foto's. Er staat zoveel informatie in, dat het eigenlijk een klein naslagwerkje is. Leuk om zo nu en dan ff door te bladeren.

maandag 18 juli 2011

Snapshot van een gedachte


Op de site Dear Photograph staat een kleine verzameling oude foto's die opnieuw op dezelfde plek zijn genomen. De foto's zijn niet exact hetzelfde. Op de nieuwe foto houdt een hand het 'oude' plaatje voor de lens, zodat de omgeving van nu er ruimer en als een soort passe-partout omheen valt.
De begeleidende teksten zijn soms een beetje melig. Wat ik jammer vind. Want eigenlijk is het een gevoelig, melancholisch en nostalgisch project. Omdat een gebeurtenis die ooit de moeite waard was om te fotograferen wordt herbeleeft op exact dezelfde plek, zonder dat alle personen van toen aanwezig zijn.

Ik vind dat herkenbaar. Want persoonlijk heb ik veel met plekken waar ik ooit samen met iemand een bijzonder moment beleefde. Helaas heb ik zelden zo'n moment met een camera vastgelegd. Maar in mijn hoofd zitten de plaatjes van die gebeurtenissen wel. Ze komen ongewild bij me op, als ik door de stad fiets bijvoorbeeld en weer langs zo'n plek kom: hier dronk ik met haar koffie, hier zaten we op een zomernacht urenlang op de stoep met elkaar te praten, of hier namen we afscheid en hebben we elkaar nooit meer teruggezien.

Die plekken waar al die gebeurtenissen hebben plaatsgevonden zijn voor mij een beetje heilig. Alsof er een verband bestaat tussen de unieke gebeurtenis en de grond of de omgeving waarin die plaatsvond. En daarom zijn de foto's op Dear Photograph een vrijwel perfecte weergave van wat er soms in mijn hoofd gebeurt. Het zijn een soort snapshots van mijn gedachten.

Dear Photograph

Via: @Touaregtweet






woensdag 13 juli 2011

Bedrooms of the Fallen

CPL. Brandon M. Craig
25, was killed in an IED attack on July 19, 2007
Fotoproject van de Amerikaanse fotograaf Ashley Gilbertson. Hij fotografeerde slaapkamers van in Irak omgekomen militairen. De bijschriften geven de foto's een extra lading, want de gemiddelde leeftijd van de gesneuvelden ligt rond de 20. En dat is jong.

Op die leeftijd is een slaapkamer nog een eigen wereld waar je je in terug trekt. Niet alleen om te slapen, maar ook om even alleen te zijn. Met spulletjes om je heen waar je aan gehecht bent en die je dierbaar zijn. Officieel ben je volwassen, maar als je de kamers bekijkt zie je bij sommigen nog sporen uit een kindertijd en dat maakt de foto's zo persoonlijk. Als militair sneuvel je in uniform, zonder zichtbare persoonlijke eigenschappen, die heb je achter je gelaten, thuis, en vooral in je slaapkamer.

Met de kennis dat de slaapkamer nooit meer bewoond zal worden, wordt het een kamer zonder toekomst. Een soort 'walk-in' altaar voor de nabestaanden. Waar de aanwezigheid van wie er geslapen heeft nog voelbaar is.

Klik op de foto's voor een vergroting.

Airman 1st Class Carl L. Anderson Jr.
21, was killed by an IED on 29 aug. 2004
CPL. Jennifer M. Parcell
20, was killed by a suicide bomber on feb. 7, 2007
PFC. Karina S. Lau
20, died when the helicopter she was in crashed on nov. 2, 2003
LCPL. Blake H. Howey
20, was killed by an IED on feb. 18, 2007
CPL. Matthew J. Emerson
20, was killed when his vehicle rolled over on september 18, 2007
PFC. Nils G. Thompson
19, was killed aug. 4, 2004 by a sniper
PFC. Richard P. Langenbrunner
19, commited suicide on april 17, 2007
Website Bedrooms of the Fallen

dinsdag 12 juli 2011

The Fantastic Flying Books of Mr. Morris Lessmore


Ik heb zelf geen iPad, maar voor deze fantastische kinder-app zou ik er eentje aanschaffen: The Fantastic Flying Books of Mr. Morris Lessmore.


donderdag 7 juli 2011

Martin Reints: Benzinepomp


Benzinepomp

De auto stilzetten bij een benzinepomp
zo dat de tankdop niet te ver voor of voorbij het paneel komt
waarop je kunt zien hoeveel je hebt getankt

uitstappen - heet dat een paneel - de

tankdop losmaken
en op enig horizontaal vlak dichtbij leggen

de slang pakken
tanken tot de pomp stopt
de slang een stukje terugtrekken
verder tanken tot er een mooi bedrag op het paneel staat

het wilde westen
de vakanties van vroeger
de toekomst.

Gedicht van Martin Reints uit de pasverschenen bundel Lopende Zaken. Ik vind het een mooi gedicht: want het maakt duidelijk dat zelfs bij iets banaals als benzinetanken - waarbij herkenbare handelingen worden beschreven - je gedachten een onbedwingbaar melancholisch sprongetje maken.

Naar vroeger bijvoorbeeld, toen je op de achterbank van de auto met je vader en moeder op vakantie ging en op weg was naar Frankrijk of Spanje. Er onderweg getankt werd en jij toekeek van achter het opengedraaide raam en je de benzinegeur opsnoof.
Of naar de toekomst, omdat de verleiding in je opkomt om weg te rijden, het romantische onbekende -  wilde westen - tegemoet.

Prachtig. Zelfs in een benzinetank zit poëzie.

Meer over Lopende Zaken