Wie wil er in godsnaam in Amsterdam Nieuw-West wonen? Niemand toch? Ooit is dat anders geweest. Want nadat het stadsdeel in de jaren '50 uit de grond werd gestampt stroomden de nieuwe inwoners enthousiast toe.
In het Stadsarchief is momenteel een expositie over die tijd te zien. En wat vooral opvalt is dat het stadsdeel bijzonder fotogeniek was. Met name Slotervaart en Slotermeer. Dat komt natuurlijk door de unieke architectuur: geweldig die flats - niet hoger dan vier etages - , de ruimte tussen de gebouwen, de lange rechte lanen, de brede trottoirs en het groen. Ik ken het goed, want ik ben er geboren.
Ik vind het ontroerend om het enthousiasme van de eerste bewoners op de foto's terug te zien: alles was nog nieuw en de toekomst leek net zo smetteloos als de pas aangelegde trottoirtegels. Mensen wilden er wonen vanwege de ruimte, het licht en het groen. Later vond men dat minder belangrijk, veranderden de wooneisen door de snel toegenomen welvaart, en werden nieuwelingen onverschillig t.o.v. hun buurt.
Het enthousiasme heeft dus maar één generatie geduurd, de meeste van de oorspronkelijke bewoners zijn vertrokken, en wie er nog zit probeert volgens mij alsnog weg te komen.
Je kunt een wijk nog zo goed bedenken en ontwerpen, op de werkelijkheid heb je uiteindelijk geen grip. De bewoners zijn veranderd, de straten en de gebouwen zijn hetzelfde gebleven, daar heeft het niet aan gelegen.
 |
| Uitzicht vanuit één van de flats in de Comeniusstraat |
 |
| Viaduct over de Johan Huizingalaan |
 |
| Oostoever |
 |
| De Sloterplas |
 |
| Garage in de Comenuisstraat |
 |
| Pijler onder het viaduct over de Johan Huizingalaan |
 |
| Torenflat in de Comeniusstraat |
